huzun dolu...

bugun buyuk gun...sutten kesmek icin ilk adim atildi...
huzun,burukluk,ozlem,...hepsi kapiya dizildi bana bakiyor...al, doyasiya ver sutunden minik yavruna diyor...yuregim hizli hizli carpiyor...
ilk ayrilik,ilk kopus...
koklaya koklaya sut vermek geride kaliyor..

olsun kuzum ebedi ayrilk vermesin mevlam,
ben buna raziyim...dayanirim..alisirim...

25.aydir sut ile beslendin..cok guzel bir zamandi.
cok ozel,kiyaslanamayan hicbirseyle,
anlatalimayan tarifle...ama
zaman doldu..
muhlet bitti.
yoksa buyudugunun isareti mi nedir bu?
bebegimsin oysa hala ilk gun ki kadar minik...ilkgun ki kadar sut kokulu..
canimsin.gulumsun...
bu ayriligin sana faydasi olmayacagini bilsem uzun uzun yillar daha beslerdim seni kuzum..
ama verilen sure doldu,
artik ozgurlugune adim atmanin vaktii geldi.
eller,kalpler,yurekler ayrilmayacak elbet ama
anneden kopmanin zamani geldi..
zatinda suni olan bu ayrilik
daha da yakinlasmanin baslangici olsun yavrum..

gozyaslarimla yazdigim bu satirlari birgun okudugunda ,
gel daha da bir saril bana,
bu gunlerin ozlemi icimden hic cikmamis olacak bilirim ,bilirim asla...

seni seviyorum kuzum,
canparem,gul kokulum...
sutum sana daim
daim helal olsun...